‘In rouw’, heet dit portret dat Svetlana Tartakovska eind 2019 maakte. Op een stemmig rode ondergrond ligt een jonge vrouw in het zwart gekleed. Haar prachtig lange haar is ter weerszijden gedrapeerd. De titel lijkt erop te wijzen dat ze is overleden. We kennen het model, het is ‘Het zieke meisje’ dat is verworven door het MEAM in Barcelona.
De rouw betreft de rouw die Svetlana voelde nadat ze ‘haar kind’, Het zieke meisje, in Spaanse handen had overgedragen. Belangrijke schilderijen waar je als kunstenaar je ziel en zaligheid in hebt gestopt, voelen alsof het je kinderen zijn. Vooral als ze van je worden ‘afgenomen,’ door verkoop of op een andere manier. Alsof een deel van jezelf verloren is gegaan. Ze wordt goed verzorgd daar in Barcelona, waar dagelijks honderden mensen door de zalen van het MEAM schuifelen en vol bewondering naar het meisje, jouw meisje, kijken. Maar de kunstenaar is haar voorgoed kwijt.
Svetlana deed wat je het beste kunt doen in zo’n geval, het schilderij opnieuw schilderen. Het werd dit schilderij dat vrijwel evenveel kwaliteit bezit als de voorgangster. Het is duidelijk met dezelfde liefde geschilderd, misschien nog wel met meer intensiteit en zeker aangrijpender. En nu het om het zelfde model gaat dat voor beide schilderijen heeft geposeerd, komt het voor ons ook ineens veel dichterbij. Wij hebben haar immers gekend, van toen ze nog ziek was en ons met koortsige ogen hulpeloos aanstaarde.
Opnieuw een vrouwenportret vol gevoel en psychologie. En, dood of niet, Svetlana heeft haar weer een beetje terug.

Svetlana Tartakovska: ‘In rouw’ olieverf op masoniet (2019) (59x99cm)